۱۳۸۶/۱/۳۱

معایب استفاده از آر اس اس

خیلی وقتها خواندید و نوشته شده که از آر اس اس استفاده کنید و یا از بلاگ رولینگ استفاده نکنید چون عمرش تمام شده و دیگه نباید ازش استفاده کرد و .... ولی استفاده از آر اس اس معایبی هم داره که می‌شه از اینها نام برد. اگر فقط از آر اس اس برای خواندن مطالب استفاده کنید به ندرت پیش بیاید که:



  1. از تغییر تم (یا همان تمپلیت) وبلاگها خبر دار بشوید.
  2. از بعضی تغییرات جزیی که در وبلاگها اتفاق می‌افته خبردار شوید (مثلا وقتی که در سایدبار کناری علامتی یا چیز جدیدی اضافه می‌شود تا دارنده وبلاگ مطبی درباره‌اش ننویسد شما ازش با خبر نمی‌شوید)
  3. از همه مهمتر با استفاده از آر اس اس قابلیت کامنت گذاشتن را هم از دست می‌دهید و باید به وبلاگ برای کامنت گذاشتن سر بزنید.
  4. از طرفی با دیدن هر وب سایت و هر وب‌لاگ و با دیدن تم خاص آن حسهای مختلفی به آدم دست می‌دهد که متناسب با آن وبلاگ و پیشینه‌ی نوشته‌های آن وبلاگ برای شما ایجاد می‌شود، مثلا شما انتظار ندارید وقتی وبلاگی مثل تک کرانچ را می‌خوانید مطالبی درباره‌ی درخت سیب ببینید وقتی از Apple حرف می‌زنه و یا وقتی وبلاگ یک دکتر را می‌بینید انتظار دارید مطالب مرتبط با یک دکتر به ذهنتان خطور کنه.
  5. به ندرت پیش می‌آید که بتوانید آر اس اس ریدری پیدا کنید که هم مطالب فارسی و انگلیسی را به شما درست نمایش بدهد (آن هم به خاطر درست نمایش ندادن مطالب فارسی در اغلب آر اس اس ها است، چون وقتی که خروجی آر اس اس فارسی هست باید این قابلیت را داشته باشه که مطالب را از راست به چپ نمایش بده، از مبدا و نه در آر اس اس خوان این تغییرات اعمال بشه.)
  6. ... دیگه چیزی به ذهنم نمی‌رسه ولی فکر کنم آر اس اس بیشتر برای خبر خواندن خوب باشه، وقتی که احتیاج فقط به خواندن مطلب هست و نه بازدید از یک وبلاگ که محیطی غیررسمی تر برای نوشتن و خواندن نوشته‌ها است

راستی اینها همه را که گفتم ولی خودم هم برای خواندن وبلاگها از آر اس اس استفاده می‌کنم.

۱۳۸۶/۱/۲۴

حریم شخصی و تویتر

خیلی سخته برای کسی که همین ترم درس Data Privacy را پاس کرده باشه بیاد و بگه که هر لحظه داره چی‌ کار می‌کنه، برای کسی که می‌دانه که NetFlix تنها با استفاده از اطلاعات آماری‌ای که از امتیاز دادن کاربرانش به ویدیوهایی که دیدند به دست آورده، توانسته که با احتمال بالای 80 درصد تشخیص بده که کدام کاربر (Anonymized) در دنیای واقعی کی هستش، حالا بیا و بگو که من دارم چی‌کار می‌کنم ! شاید ابتدا برایتان ایده‌ی جالبی باشه ولی می‌دانید چه اطلاعات با ارزشی را دارید به کسانی می‌دهید که به راحتی می‌توانند ازش پول بسازند،‌البته پول ساختن بد نیست ولی ارزش از دست دادن privacy را ندارد، حالا با خودتان از ما گفتن بود، بروید و بنویسید که چی کار می‌کنید.

البته من خودم توش دارم می‌نویسم ولی نمی‌گم که چی کار دارم می‌کنم به عنوان یک می‌نی پست دارم ازش استفاده می‌کنم، امکانی که وردپرس نداشت ولی با استفاده از این الان داره، اگر پستی کمتر از 140 کاراکتر بشه آن جا می‌نویسم، البته این پست نباید یک لینک معمولی هم باشه وگرنه جز لینکدونی‌هایم (خوشمزه، گوگل ریدر، دیگ، استامبل) حساب می‌شه و نمی‌ره آن‌جا، برای همین هم نباید زیاد انتظار داشت که تویتر من تند و تند به روز بشه، به شما هم توصیه می‌کنم برای استفاده کردن ازش به فکر ایده‌های جدید باشید و نه به فکر آلوده کردن افراد دیگر و چیزهای دیگر.
اگر هم کسی از این ایده‌ی من خوشش آمد و نتوانست که راهش بندازه به من بگه تا کمکش کنم،‌ برای استفاده از توییتر به عنوان یک می‌نی پست.

۱۳۸۶/۱/۲۰

همه‌اش

صبر من قد یک برگه
صبر تو قد یه دنیا
صبر من همه‌اش تمامه
صبر تو مانده، توی تمام خانه
...
عشق من قد یک برفه
عشق تو پر از تگرگه
عشق من زود می‌ره از یاد
مال تو می‌خوره در یاد
اگر هم روزی بره از یاد
آثارش هست که می‌مانه حتی بر باد
...
وقتی که دلم می‌گیره،
دوست دارم تاریک ببینم
همه جا را هم کلی سرد،
تا که عشق من ببارد
تا که عشق تو باز هم،
بزنه خاطره بر من
...
روزگاری آتشی بودم
پر سوز و گداز
هر کسی را نبود
یارای دوستی، داشتن دوستم
...
همه‌اش می‌گذرد
یاد یارم،
آتش عشقم،
هسته‌ی سیب،
پر پروازم،
یادم نرود،
هات شکلاتم،
بد ماشینم هم
...
همه‌اش می‌ماند
همه‌اش می‌خواند
ترانه‌ای خوش‌نوا
از برای که،
نمی‌دانم.


ساعت 3 بامداد
12 فروردین 86
بین خواندن دو مقاله برای Gamut Mapping