نوروز
نوروز
وزید و کرد گیتی را معطر | سپیده دم نسیمی روح پرور |
| به باغ و راغ بد پیغلم آور | تو پنداری ز فروردین و خورداد |
| سترد از چهره گرد بید عرعر | گرفت از پای بند سرو شمشاد |
| بسیط خاک شد پر لولوتر | ز گوهر ریزی ابر بهاری |
| درختان را تبارک ، سبز چادر | مبارکباد گویان در فکندند |
| نپوشاندند رنگین حله بر در | نماند کاندر چمن یک شاخ کانرا |
| هوا گردید مشکین و معطر | ز بس بشکفت گوناگون شکوفه |
| زمرد همسر یاقوت احمر | بسی شد بر فراز شاخساران |
| گهی پیدا و دیگر که مضمر | در اوج آسمان خورشید رخشان |
| جهان ، ز آلوده کاری ها مطهر | فلک از پست رایی ها مبرا |
| پروین اعتصامی |
نظری ندارم
پاسخحذف